Na spotkaniu DKK „Liberatorium” rozmawialiśmy o kontrowersyjnej artystce Mai Berezowskiej na podstawie książki Małgorzaty Czyńskiej „Berezowska. Nagość dla wszystkich”.
Berezowska nie była pokorna. Została uznana za skandalistkę swoich czasów ze względu na tematykę w jakiej się poruszała. Erotyka, miłość i kwiaty to główne motywy, które wychodziły spod jej kreski. Otrzymała, jak na owe czasy, solidne wykształcenie. Uczęszczała przez rok do Tawriczeskiego Liceum Artystycznego w Petersburgu, a od 1911 do Szkoły Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej w Krakowie. W Ermitażu miała możliwość bezpośredniego studiowania dzieł wielkich mistrzów, co było dla niej najlepszym ćwiczeniem.
Publikowała swoje rysunki m.in. w takich czasopismach jak: „Szczutek”, „Cyrulik Warszawski”, „Szpilki”, „Teatr”, „Nowa Kultura”, „Przekrój”, zilustrowała ponad sześćdziesiąt książek, a ilustracje do „Dekamerona” ugruntowały jej pozycję w świecie sztuki.
Artystkę nagość fascynowała od zawsze – miłe przeznaczenie ubierać i rozbierać ołówkiem.
Inspiruje ją Botticelli i Bruegel, zachwyca finezyjna frywolność Bouchera i Fragonarda, a pobyt w Paryżu utwierdza w przekonaniu, że wybrała właściwy kierunek twórczych poszukiwań. Siła rysunków Berezowskiej polegała na tym, że stworzone zostały przez kobietę kochającą życie i ludzi, czego nawet doświadczenia obozowe nie zdołały przytłumić.
Przyznam, że rysunki Berezowskiej nigdy nie miały dla mnie posmaku czegoś skandalicznego czy nieprzyzwoitego, pomimo niewątpliwej erotyki zawartej w zmysłowej kresce, układzie i urodzie modeli – powiedziała Stanisława Czernik.
Na zakończenie spotkania dr Beata Baraś zaprezentowała tomik wierszy Małgorzaty Hillar „Gliniany dzbanek” z rysunkami Mai Berezowskiej, który jest dla niej bibliofilskim rarytasem.
Spotkanie odbyło się 11.12.2024 w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Jaśle.
Dofinansowano ze środków Instytutu Książki pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz środków budżetu Województwa Podkarpackiego.
