Bogate życie pisarza, ciągłe podróże, pisanie listów do przyjaciół, częste przeprowadzki – to obraz Stanisława Lema wyłaniający się z biografii Orlińskiego.
Jeżeli chcą Państwo podzielić się z nami wrażeniami dotyczącymi ulubionych tytułów, zachęcamy do przesłania recenzji.
Bogate życie pisarza, ciągłe podróże, pisanie listów do przyjaciół, częste przeprowadzki – to obraz Stanisława Lema wyłaniający się z biografii Orlińskiego.
Autorka bardzo pięknie opisała własne doświadczenie. Jej proza sprawia, że czytający dociera nagle do własnych wspomnień i może potwierdzić, że w tej prozie jest uchwycona prawda przeżycia straty i prawda doświadczenia miłości.
Autorka przedstawia w powieści kilka wymiarów podróżowania – w głąb siebie, w głąb innych, w głąb ich przeżyć. W każdym rozdziale używa metafory w taki sposób, że czytający musi się bardzo skupić, by zrozumieć, że powstaje nowa całość o zabarwieniu emocjonalnym.
Powieść czyta się bardzo dobrze, zaciekawia budując nastrój pewnej grozy, daje ciekawy opis obyczajowy i dobrze zarysowane, krwiste i z charakterem postaci bohaterów, nie tylko główne j bohaterki Diny
Książka daje wiele do myślenia na temat losów kobiety artystki, ale też kobiety jako takiej w świecie kształtowanym przez męską przemoc i widzenie świata.
Katarzyna Kobro i Władysław Strzemiński to dwie zupełnie różne osobowości. Książka Małgorzaty Czyńskiej, będąca ich wspólną biografią, jest wyjątkowo ciekawa.
Autor w zachwycający i ciekawy sposób przedstawia nam sto dziesięć obiektów architektonicznych znajdujących się na terenie naszego kraju, które są „wizytówką” danego terenu.
Autor tej książki przebył wszystkie województwa naszego kraju, by w nich wyłowić, a potem opisać i udokumentować fotografią najwspanialsze dzieła architektoniczne po 1945 roku. Jako reporter i fotograf dostrzega „narcyzm architektoniczny”, którym jest zauroczony.
Czytałam tę książkę z prawdziwą przyjemnością, dając się uwieść reporterskiej pasji autora, który ze znawstwem wprowadza nas w świat współczesnej polskiej architektury, proponując nam swój subiektywny przewodnik po Polsce.
Joanna Rawik wędruje śladami pieśniarki, która „nauczyła ją, że życie i sztuka to jedno”.